فراز و فرود مقام صدر در دوره صفوی

مهم ترین منصب مذهبی در دولت صفوی، صدر بود که نمونه ای از منصب ایرانی محسوب می شد. این منصب که قبلاً در دولت های تیموری و ترکمن نیز وجود داشت، در دوره ی صفوی تبدیل به یک برگزیده ی سیاسی شد. مقام صدر در دوره ی صفوی با فراز و فرود هایی همراه بود. صدر در آغاز از اهمیت بالایی برخوردار بود به طوری که امارت برخی شهرها را داشت ودر جنگها شرکت می کرد و حتی رتبه ی امیری داشت. اما با افزایش کارهای اداری از یک سو و ایجاد مقام شیخ الاسلامی و ملا باشی از سویی دیگر بسیاری از وظایف خود را بویژه در پایان دوره صفوی از دست داد. با این حال این منصب تا پایان دوره صفوی و حتی بعد از آن ادامه پیدا کرد. نظارت صدر بر امور اوقاف و در آمد بسیاری که ازاین جهت نصیب صدرمی شد، موجب شدتا این مقام حتی درپایان دوره صفوی به گفته ی ناظران خارجی بالاترین مقام مذهبی ایران باشد. این پژوهش سعی بر آن دارد تا فراز و فرود مقام صدر را در دوره ی صفوی با استفاده از منابع آن زمان و سفرنامه های اروپایی وپژوهشگران معاصر، مورد پژوهش و بررسی قرار دهد.این بررسی با بهره گیری از روش تحقیق تاریخی و شیوه ی مطالعه ی کتابخانه ای انجام شده است